Dziś odskocznia od muzycznej rzeczywistości. Jeśli urodziliście się w latach 80tych lub wcześniej to na 100% pamiętacie stare,dobre czasy kiedy to seriale animowane przedstawiały sobą jakąś wartość a nie ociekały bezsensowną przemocą, idiotyzmem i głupotą. Wśród wielu ciekawych propozycji były m.in. Tajemnicze Złote Miasta, które można było spotkać w TVP2 oraz jakiś czas później na RTL 7(TVN 7). W wielkim skrócie żeby nie dublować Wikipedii: XVI wiek, Barcelona, Esteban – kilkunastoletni chłopiec wyrusza w rejs do Ameryki w poszukiwaniu owych Tajemniczych Złotych Miast. Po drodze i wielu komplikacjach poznaje Zię oraz Tao, razem – dążąc do celu – przeżywają wiele przygód. Bajkowa fikcja (Solaris, Wielki Kondor itp.) miesza się z realnym światem i rzeczami, które do dziś intrygują(Machu Picchu, rysunki z Nazca, El Dorado). Wszystko to podane jest w sosie smakującym trochę anime(za którym specjalnie nie przepadam ale akurat w tym wypadku mi to nie przeszkadza). Na dokładkę w pierwszych kilkunastu odcinkach jako bonus dorzucano kilkuminutowe dokumenty przedstawiające historię Ameryki Południowej w tamtym okresie. A ta była wyjątkowo ciekawa: tamtejsze plemiona i ich kultura do dziś intrygują. Filmowe materiały są ciekawym dodatkiem do „treści właściwej”: człowiek nie dość, że ma się całkiem przyjemną rozrywkę to jeszcze można się czegoś ciekawego dowiedzieć.

Przechodzimy do treści właściwej:) Będąc małym smarkiem za nic w świecie nie mogłem się zgrać z TZMiastami. Zawsze zaczynałem je oglądać od -nastego odcinka albo na owym -nastym kończyłem. Kiedyś fartem ustrzeliłem początek serii. Co by nie było – nie mogłem nigdy trafić na końcowe odcinki. I tak sobie żyłem w błogiej nieświadomości do zeszłego roku kiedy to w internecie znalazłem „tajemniczozłotomiastową” kolekcję. Zebrałem się w sobie, obejrzałem od deski do deski i cała moja koncepcja dobra i zła się rozsypała, czar prysł, uwielbienie się rozsypało. Nie no – trochę się zagalopowałem. Nadal bardzo lubię TZM (ach ta muzyka z czołówki:) ale twórców trochę na koniec poniosło. Ja rozumiem, że to jest serial animowany, który tylko po części jest realny, rzeczy fikcyjne już tam się wcześniej pojawiały (vel. Solaris czy ten kondor) ale tutaj twórca serii pojechał grubo po bandzie:) Żeby nie spoilerować to napiszę tylko, że Olmekowie nie są tu „rasowymi” ludźmi i zawstydzają chyba nawet dzisiejszy świat, człowiek przez cały czas przyzwyczaja się, że serial jest w większej części całkiem realny a tu nagle sruuuu! Ta mała – końcowa niedogodność nie psuje ogólnego pozytywnego wydźwięku serii, którą warto poznać. Jeśli macie dzieci to lepiej odpalcie im Tajemnicze Złote Miasta zamiast tego syfu, który leci w telewizji, usiądźcie obok nich i powspominajcie stare, dobre czasy;)

P.S. Serial podobno doczekał się kontynuacji, ale niestety/stety tej nie udało mi się nigdzie dorwać.