Albumy koncepcyjne są bardzo specyficzną gałęzią w branży muzycznej. Z jednej strony niewątpliwą zaletą jest fakt, że spójna całość – jeden temat przewodni pozwala na przedstawienie jakiejś głębszej/dłuższej historii, którą można zainteresować słuchacza. Z drugiej natomiast słuchacz ten musi znaleźć czas na poznanie tej historii co przy codziennej gonitwie i wariackim trybie życia może być trudne. Dodatkowo koncepty (nawet te świetnie broniące się jako całość) mogą wypadać średnio gdy słuchane są na “wyrywki”. No i do mediów też często nie pasują bo jak tu zrozumieć fragmenty wyrwane z większego kontekstu? Zatem z ekonomicznego punktu widzenia o kant dupy rozbić taki interes – nie dość, że się człowiek namęczy tworząc materiał to w mediach się efektu końcowego nie wypromuje zatem album słabiej się sprzeda, na koncertach grać całość też bez sensu także lepiej zmieścić w 3 minutach to, że ona “ma czarne oczy” i “rudy się żeni”… Czytaj dalej Lao Che – Powstanie Warszawskie →